Celem terapii psychologicznej prowadzonej w DPS jest poprawa stanu psychicznego mieszkańców; rozwój ich osobowości; minimalizowanie deficytów poznawczych; zmniejszenie natężenia objawów chorobowych oraz polepszenie radzenia sobie z nimi; zapobieganie nawrotom choroby psychicznej; pomoc w ostrej fazie choroby; niwelowanie poczucia osamotnienia, opuszczenia oraz odizolowania; zapewnianie poczucia bezpieczeństwa, akceptacji, zrozumienia i życzliwości; wspieranie w trudnych i kryzysowych sytuacjach; wyzwalanie procesów twórczego działania; wykształcenie motywacji wewnętrznej u mieszkańca oraz umiejętności wykorzystywania swoich możliwości; wyrabianie postawy zaradności życiowej; rozwój umiejętności interpersonalnych; usamodzielnianie. Terapia psychologiczna poprzedzona jest diagnozą każdego mieszkańca w oparciu o wywiad, obserwację, testy i kwestionariusze. Psycholog w swojej pracy wykorzystuje przede wszystkim elementy psychoterapii podtrzymującej, behawioralno-poznawczej, rehabilitacji neuropsychologicznej. W zależności od jednostki chorobowej oraz istoty problemu wykorzystuje odpowiednie techniki terapeutyczne. Stosuje również psychorysunek, relaksację i psychoedukację. Prowadzi treningi psychologiczne takie jak: rozwiązywanie problemów w trudnych sytuacji międzyludzkich, umiejętności prowadzenia rozmowy, rozwiązywanie sytuacji konfliktowych, zachowania Pierwszym etapem w pracy psychologa jest poznanie nowego mieszkańca, ocena stanu umysłowego, motywacji do współpracy, możliwości podopiecznego. Wykorzystuje się w tym celu metody obserwacji, rozmowy, wywiadu oraz analizę wpisów do dokumentacji o wcześniejszych konsultacjach psychologicznych. Osoby przybywające do DPS często czują się zagubione i zdezorientowane. W pracy z nimi wykorzystuje się elementy psychoterapii podtrzymującej. Polega ona na utwierdzaniu osoby w przekonaniu, iż nie zagraża jej niebezpieczeństwo, zmniejszaniu napięcia emocjonalnego, zmniejszaniu lęku, wyjaśnianiu nurtujących wątpliwości i udzielaniu wskazówek ułatwiających przystosowanie się do nowych warunków mieszkaniowych. Po zaaklimatyzowaniu się mieszkańca podejmowane są dalsze działania służące aktywizacji i podnoszeniu sprawności umysłowej. Wśród mieszkańców dużym zainteresowaniem cieszy się również grupa wsparcia, podczas której psycholog pomaga w rozwiązaniu sytuacji konfliktowych, wspiera emocjonalnie i kształtuje umiejętności radzenia sobie z problemami dnia codziennego. W trakcie spotkań grupy wsparcia psycholog ukierunkowuje mieszkańców na rozważanie różnych problemów, poszukiwanie rozwiązań, udzielanie sobie nawzajem rad i pomocy, dzięki czemu mieszkańcy uzyskują wgląd w swoje możliwości, zauważają swoje mocne strony.
Psycholog nie tylko świadczy pomoc psychologiczną dla mieszkańców Domu, ale także udziela wsparcia i porad pracownikom oraz rodzinom mieszkańców.